Буддад тоолшгүй олон сүнсийг аврах Хүчийг Бурхан өгч, бүх Орчлон Ертөнц зөвшөөрсөн Будда, Их Багш гэдэг Зүгээр ч нэг нэр цол төдий биш! 10 цуврал лекцийн 7-р хэсгийг

Та нар өдөр бүр анхаарал болгоомжтой байх ёстой. Энэ дэлхийд амьдарна гэдэг бол яг л дайсныхаа улсад амьдрахтай адил. Хэдийгээр энэ дэлхийн иргэн биш байлаа ч маш хатуу хууль үйлчилдэг. Энэ дэлхийд бууж ирсэн Бодисадва, Будда байлаа ч ялгаагүй зовно. Ялангуяа энэ гараг дээрх бусад хүмүүсийн, бусад төрөлтнүүдийн үйлийн үртэй хутгалдвал зовно. Тэдэнд ямар нэг байдлаар туслахыг хүсвэл тийм ч сайнгүй. Тиймээс олон хүн тэтгэвэртээ гардаг. Тэд өндөрлөг уулс, өтгөн ширэнгэд даяанчилж, тэндээ үлдэж, бясалгал хийх юм уу, ганцаар судар ном уншдаг. Ганцаараа номоос суралцах юм уу дараа нь илүү өндөр түвшинд байвал тэд шууд Диваажингийн Төрөлтнүүдтэй, Өөд болсон Их Багш нартай холбогдож, Тэднээс суралцдаг. Хэдийгээр тэд хүмүүстэй хутгалдахыг хүсдэггүй ч, заримдаа өнгөрсөн төрлийнхөө үйлийн үрийг төлөх гэж ч юм уу уулзах нь бий. Эсвэл үйл явц байх ёстой. Тиймээс заримдаа тэд ууланд байрладаг. Олон олон жил бясалган дадуулж байгаад магадгүй заримдаа тэд хэдэн жилээр буун ирнэ, эсвэл нэг жилээр, нэг сараар бууж ирдэг, нөхцөл байдлаас хамаарна. Эсвэл зүгээр л буучхаад эргээд ирнэ.

Хэрэв ийм байдлаар бясалган дадуулбал үйлийн үр энэ тэрийн талаар санаа зовох шаардлагагүй, учир нь ийм төрлийн бясалгал дадалд энэ гараг дээрх бусад ямар ч төрөлтний үйлийн үртэй хутгалдахыг зөвшөөрдөггүй. Огт үгүй. Өтний ч үйлийн үртэй, өчүүхэн үйлийн үртэй ч хутгалдуулдаггүй. Шувуу-хүмүүсийг ч хооллож болохгүй. Юу ч хийдэггүй. Хайрлахгүй. Хэнд ч санаа зовних юм уу хайраа үзүүлдэггүй. Өөртөө л анхаарч, бясалгаж байхдаа Диваажинтай холбоотой байхад ч юм уу ганцаараа амьдарч сүнслэг үйлстээ анхаарна. Магадгүй хоёр, гурван хүнтэй хамт байж болох юм, магадгүй Их Багш болон хэдэн номын ах эгчтэйгээ хамт бясалгаж, энгийн зүйл иднэ. Эсвэл заримдаа сайн бясалгаад юм идэхээ больдог, шаардлагагүй болно. Тиймэрхүү – боломжтой. Тэгвэл ядаж л илүү хүчтэй болно. Үхэх шаардлагагүй, эсвэл магадгүй их олон жил амьдрах боломжтой. Яг л эртний үлгэр домогт өгүүлсэн байдаг шиг юм, зарим үлгэрт энэ тэр хүн үүрд мөнх амьдарсан тухай эсвэл олон зуун жил амьдарсан гэж гардаг. Орчин үед хэн нэгэн хүн зуун гарч насалбал хүмүүс тэмдэглэж, сонингууд ирж, зурагт бичлэг хийдэг болж.

Эрт дээр үед хүмүүс олон мянган жилээр, урт насалдаг байсан. Энэ нь хэвийн үзэгдэл байв. Одоо ч ийм аргаар дадуулдаг хэдэн хүн бий. Арьяабалын Арга та нарт сайн – хамгийн сайн - учир нь бидний завгүй амьдралд ингэж бясалгаж дадуулах их цаг зав гардаггүй. Будда тийм аргаар бясалгаж дадуулдаг байсан, нэг тийм аргаар. Тийм учраас Тэрээр Ананда-д Өөрийгөө үүрд амьдарсан ч чадна, эсвэл ядаж хэдэн мянган жил бие махбодтойгоо амьдарч чадна гэж хэлсэн. Мөн Гималайн ууланд Бабажи бас олон зуун жил амьдарсан. Миний Их Багш нарын нэг бас дөрвөн зуу гаруй насалсан. Одоо байхгүй л дээ. Тэр үед хэдийнээ дөрвөн зуу гарсан байсан. Зарим хүн хэдэн зуун жил амьдрах боломжтой; зарим нь урт удаан амьдрахыг хүсдэггүй.

Би илүү удаан амьдармааргүй байна. Шаардлага гарвал, тэгнэ. Гэвч би үнэхээр... Заримдаа, зарим өдрүүдэд, би зүгээр л Гэртээ харихыг хүсдэг. Учир нь заримдаа энэ материаллаг бие махбод, оюун бодолд үнэхээр хүнд байх юм, үнэхээр тийм. Би та нарт хайргүй дээ биш юм шүү, харин энэ дэлхийд намайг татаад байх зүйл байхгүй. Би илүү олон жил амьдрах боломжтой байлаа ч, олон зуун жил, эсвэл олон мянган жил амьдрах боломжтой байлаа ч, хэрэв тэгэх боломжтой байсан бол магадгүй зөвхөн хайрын төлөө л байх болно. Мөн зөвхөн Бурхан намайг тэгүүлэхийг хүссэн бол тэгнэ, бусдаар бол би зүгээр л энгийн хүний амьдралаар амьдарч байгаад Гэртээ харихыг илүүд үзнэ. Намайг бүү зэмлээрэй.

Урт насалж, юунд ч санаа зовох шаардлагагүй байсан бол сайхан байх сан. Гэвч энэ материаллаг дэлхийд дайн дажин, цар тахал, хорон санаат хүмүүс гээд санаа зовоох зүйл маш их. Хүмүүс! Бидний энэ хүмүүний төрөл зүйл хэрэв өөрийг тань онцгой гэдгийг олж мэдвэл, ай даа! Доромжилж, дээрэлхээд барагдахгүй. Хэдийгээр тэднийг огт танихгүй ч, огт таньдаггүй байсан ч, тэдэнд ямар ч муу юм хийгээгүй байлаа ч мөрдөж мөшгөж ирээд, өөрийг тань ухаж гаргаж хязгааргүй асуудал тарина. Янз бүрээр дуудаж, зодож, хордуулж, төрөл бүрийн юм болно.

Мял богд Их Багшийнхаа хэлсний дагуу цөөн хэдэн л шавьтай байсан. Их Багш нь Түүнд, “Та зүгээр л уул руу яв. Ганцаараа бясалга. Хүмүүстэй бүү орооцолд, тэдний ихэнх нь ердөө л материаллаг зүйлс л хүсдэг. Тэд зөвхөн тэдгээр зүйлсийг, эгэл ертөнцийн юмс хүсэн адислал гуйж, Таны цаг зав, энергийг гарздах болно. Бүү тэг.” гэж хэлсэн. Тиймээс Мял Богд ихэнхдээ ууланд байсан. Түүнд идэх юм байхгүй болсон ч зөвхөн халгай иддэг байв, тэгж бодож байна. Маш их өргөстэй, хүрэхэд арьсыг тань түлдэг ургамал. Их тухгүй болгодог. Халгай идэхийг хүсвэл бээлий энэ тэр ашиглаж хүрэх ёстой. Буцалгасны дараа зүгээр болдог. Тэгээд л гүйцээ, миний бодлоор идэж болох хамгийн шим тэжээлтэй ургамлын нэг - магадгүй бүр шилдэг нь, хамгийн шим тэжээлтэй нь байх. Тиймээс зөвхөн тийм зүйл идлээ ч, та нар амьдарна. Яг л мял богд шиг, Тэр зөвхөн халгай идээд байсан болохоор нов ногоон болсон. Энэ нь Түүний биеийнх нь үсийг хүртэл будсан учраас зарим хүн Түүнээс Өөрийг нь хүн үү, чөтгөр үү гэж асуудаг. Гэвч та нарыг зөвхөн тийм зүйл ид гэж зөвлөхгүй.

Гималайн ууланд, Мял Богдын байсан газар ихэвчлэн их хүйтэн, ногооны навч нэг их ургадаггүй байсан. Түүний амьдарч байсан өндөр уулын агуйд тийм байсан. Гималайд байхдаа би бас зэрлэг өвс хайдаг байлаа, ууланд ургадаг жижигхэн өвс. Тэнд бас тийм ч их байхгүй. Зарим газар хоол хийх боломжгүй учраас түүхийгээр нь иддэг. Агаар нь нягтаршил тун бага тул хоол хийх гэсэн ч, үнэхээр удсан шүү. Бараг л халахгүй байв. Сайн, маш сайн мод олох ёстой, үнэхээр хуурай байх ёстой, үгүй бол сайн шатахгүй, маш уддаг. Надад сайн сав суулга энэ тэр байгаагүй. Ганцхан жижигхэн таваг байсныг та нарт ярьсан, төрсөн өдрийн бялууны хэв шиг зүйл. Тийм төрлийн таваг нь тойроод ханатай болохоор дээр нь бин хайрч болно, бас ус буцалгаад ууж болдог. Надад бас маш жижигхэн аяга байсан. Дараа нь бүгдийг нь орхисон доо. Гималайн ууланд хэт удаан үүрээд явах боломжгүй учраас зарчихсан. Надад байсан л нь тэр. Гэсэн ч одоогийнхоос илүү жаргалтай байжээ.

Тэр үед би дэлхийн зовлонг тэгж их хардаггүй байж. Гималайд байхдаа ажилчид хүмүүсийг үүрээд явахыг хардаг байсныг эс тооцвол шүү дээ, зарим нэг ахмад настнуудыг, алхахыг хүсээгүй ч юм уу эсвэл алхахаас айсан баян чинээлэг хүмүүсийг ажилчид үүрээд өндөр уул руу өгсдөг байсныг хараад сэтгэл өвддөг байв. Хөл доор нь мөстэй байдаг болохоор заримдаа халтирна, аймшигтай. Гутал нь энд тэндээ урагдчихсан. Бидний ууланд авирахдаа өмсдөг шиг сайн чанарын спортын гутал тэдэнд байгаагүй. Надад байдаг шиг спорт гуталтай байлаа ч хэсэгхэн хугацааны дараа бүхэлдээ норчихно. Миний хөл хавдаад, норж, даардаг байв. Өдөр бүр Гималайн ууланд алхахад цастай учраас тэгж норно гэдгийг мэддэг байх хэрэгтэй. Одоо ч тийм, жаахан цастай ч цэргүүд замыг нь засаж хуссан учраас тийм ч зузаан биш. Гэсэн ч шинээр цас орж, бас бороо орж, зарим хэсэгтээ цас мөстэй хэвээр. Цас хайлаад ус болж, хөлыг тань норгоно, тэнд зогсоод гутлаа солих боломж байхгүй. Надад өөр гутал байгаагүй. Би тэр ажилчдаас илүү азтай байсан. Тэр ажилчид энд тэндээ урагдчихсан хуванцар гутал өмссөн байсан. Ай, зүрх сэтгэл минь... Тэр үед л зүрх минь маш их шаналдаг байв. Бусдаар бол Гималайн ууланд энд тэнд алхаж яваад ч юм уу аль нэг ашрамд зовлон мэдрээд байх өөр юу ч байхгүй. Нэг их зовлон харагддаггүй.

Гималайн хаана ч явсан үнэхээрийн сүнслэг гэгээн санагддаг. Тэнд амьдардаг хүмүүс хүмүүс их шүтлэгтэй. Ядаж л тэд Бурханд итгэж, залбирдаг, эсвэл эрх тоолно. Мөн Ришикешт зөвхөн цагаан хоол иддэг. Өндөг ч харагдаагүй, тиймээс цагаан хоолтой гэхээр магадгүй зөвхөн сүү л, шинэ сүү л уудаг байсан байх, тэд үхэр-хүмүүсээ гараар саадаг. Магадгүй том хотуудад ч юм уу алс хол газарт үхэр-хүмүүсийн аж ахуй ч юм уу байдаг байх. Би ганцыг ч хараагүй. Үхэр-хүмүүс эрх чөлөөтэй алхаж, гудамжинд хаа сайгүй байхыг л харсан. Хэрэв тэд замын голд зогсож байвал хөөрхий машинууд тэр үхрийг босон бостол хүлээх ёстой болно, эсвэл хэн нэгэн тэднийг босгож явуулахыг оролдоно. Энэтхэгт Үхэр-хүмүүс тийм байхыг би харсан. Тийм учраас Энэтхэгт байхдаа би хүмүүс сүү уухад асуудалгүй гэж боддог байлаа. Надад сүү авах мөнгө байгаагүй ч заримдаа хэрэв хүмүүс сүүтэй цай хийж өгвөл би жаахныг уудаг байв. Учир нь тэр үед надад гэмших мэдрэмж байгаагүй.

Үхэр-хүмүүсийн аж ахуй тэднийг тэгж их тамлаж, төхөөрөмжид холбоод, тэгтэл нь шахаж сорж сүүг нь авдаг байсныг мэдээгүй, мөн тэднийг гэдэс ходоодыг нь гартал, ахин алхаж чадахгүй болтол нь ахин дахин хээлтүүлж, сүүг нь авдгийг би мэдээгүй. Хүмүүс бид ийм харгис байх боломжтой. Хүмүүс энэ тухай бодож тунгаан амьтан-хүмүүсийн мах, аллагаас нүүр буруулдаг. Үхэр-хүмүүс гэх мэт гэмгүй амьтдын аллагаас зайлсхий тэд үнэхээр эелдэг зөөлөн. Том биетэй. Ганц хормын дотор л хүнийг хороож чадах ч хэзээ ч тэгдэггүй. Тийм байхад бид яагаад үхэр-хүнээс эелдэг зөөлөн бус, эрхэм ариун бус байх ёстой гэж? Үхэр-хүнд хүч тамир нь байв ч хэзээ ч гэм хор хүргэхэд ашигладаггүй. Бид үхэр-, заан-хүн шиг тамир тэнхээгүй ч өдөржин шөнөжин эдгээр гэм зэмгүй амьтан-хүмүүсийг хэрхэн хороож, соёог нь авах талаар, арьсыг нь хуулж, махыг нь авч идэх тухай боддог. Зарим нь бүр түүхийгээр нь, цус тусалж байхад нь амандаа хийн иддэг. Бид ийм зүйл хийх хэн юм бэ? Эрхэм ариун “би”-гээ бод. Та нар бол Бурханы хүүхдүүд. Дотооддоо Бурхан чанартай; ирээдүйн Будда нар. Будда шиг бай!

Photo Caption: Хүчтэй нь Хүчгүйгээ Дарангуйлдаггүй Бид Өөр Өөр Харагддаг ч гэлээ Бидний Мөн Чанар Адилхан.

Зураг татаж авах